Blog

Inmiddels zit Nederland in de vierde week van de Corona maatregelen die Nederland voor grote delen in een slaapstand hebben gebracht. En, laat daar geen misverstand over bestaan, daar is alle reden toe.

In een ingezonden stuk aan Bakkerswereld vertelt Greetje Geerligs-Schuurmans van Bakkerij Schuurmans in Leeuwarden welke impact de corona-crisis op haar leven heeft. 'De wereld staat op z'n kop. Ons eigen kikkerlandje nu zo'n vier weken. Wat is er veel gebeurd. En wat is er al veel geschreven. Dat is ook logisch, want iedereen beleeft het op z'n eigen manier. Is er nog iets wat niet gezegd is? Natuurlijk is dat zo, ook ik worstel met mijn eigen problemen.'

Wat leven we in een vreemde, onzekere tijd. Ook terwijl ik dit commentaar schrijf, blijft het aantal coronabesmettingen stijgen.

Het is maandagochtend. Het begint al wat licht te worden. Het is winderig en koud. In een druilerig regentje rijd ik richting Wageningen. Niet echt een gezellige setting om de week te beginnen.

De laatste tijd wordt steeds vaker aandacht gevraagd voor de vermindering van voedselverspilling. Terecht natuurlijk. Want feitelijk is de mate van voedselverspilling een indicator voor de efficiency van het productieproces. Voor een bakkerij geldt dat hoe beter deze is georganiseerd, hoe lager de uitval zal zijn en hoe minder er sprake is van stilstand. In

Op 23 september hielden we de eerste landelijke samenwerking met meerdere ambachtelijke bakkers: #appelrakker. We introduceerden op dezelfde dag hetzelfde product. Even ging de hashtag richting de top-20 op twitter, maar veel hoger helaas niet.

In een van mijn vorige columns raadde ik u als bakker aan om in het nieuwe jaar iets nieuws te ondernemen. Ik kan u dat natuurlijk makkelijk voorschrijven, maar ik begrijp heel goed dat om dit echt te doen een grotere opgave is. Daarom wil ik graag met u delen wat voor nieuws wij in ons bedrijf ondernomen hebben en wat dit teweeg heeft gebracht.

Op een verdwaalde hagelbui na hebben we deze winter geen echte sneeuw gehad. Toch zijn er volop sneeuwvlokjes. Meestal ontstaan die hoog aan de hemel als ijskristallen in met waterdamp verzadigde lucht. De sneeuwvlokjes, waar ik het over heb, ontstaan echter in een met complimenten verzadigde, warme atmosfeer. Vallen niet uit de hemel naar beneden, maar zijn door hun ouders de hemel in geprezen.

En zo belandde ik in Laren, op zoek naar Sint Jans rogge. Die naam heeft te maken met zaai- en oogsttijd, vernoemd naar de Heilige Johannes. Het gaat om een oude roggesoort waarvan fanaten zeggen dat zij de crème de la crème onder de granen is, lekkerder en gezonder…..

Als Fries en watersporter was ik graag bij de sluis van Stavoren, omdat er vaak meer boten door de sluis wilden dan erin pasten. Dat zorgde voor veel vertier, want gescheld en soms zelfs fysiek geweld. Deze bottleneck in het vaarwater is opgelost: er ligt sinds enkele jaren een tweede sluis naast.