Arend Kisteman

Afgelopen week verscheen er een foto op Facebook van een benzinestation waar speltcake, candybars en verschillende soorten croissants worden verkocht. De producten worden mooi gepresenteerd en op het oog ziet het er allemaal keurig uit. De reacties op de foto's waren wisselend, maar sommige mensen vonden dat het benzinestation hierin doorsloeg: pomphouder blijf bij je leest!

In Zwolle worden al geruime tijd vluchtelingen opgevangen uit onder andere Syrië. Een klant van ons geeft een aantal van deze mensen een cursus Nederlands. Ik gaf aan dat als hij ooit eens een bakker tegenkwam, hij die wel naar ons mocht sturen, zodat ik die onze bakkerij kon laten zien.

Bij één van mijn eerste werkgevers werd het nog wel eens gezegd: vaak ben je te bang. Of het bewust ergens mee te maken had en of er een gedachte achter zit, weet ik niet meer, maar ik ben die paar woorden nooit meer vergeten.

Gezegd wordt dat bij een kennismaking binnen een paar seconden al ons eerste oordeel over iemand wordt gevormd. Er is nog geen woord gesproken, maar wij weten al wat we van iemand vinden. Achteraf kan het dan altijd nog mee- of tegenvallen.

De Nationale Postcode Loterij geeft een bakkerscadeaukaart weg. Ik was pas echt verrast toen ik ook nog eens de reden las: teruglopende klantenaantallen zouden met deze samenwerking wel een omgezet kunnen worden naar meer nieuwe klanten.

De zomervakantie is aangebroken. Ons land staat weer in het teken van complete volksverhuizingen. We staan er - tegen alle waarschuwingen in - zelfs gerust drie uur voor in de file.

Personeel van warenhuis V&D moet 6 procent van het salaris inleveren. Schoenenreus is voor de tweede keer failliet gegaan en hoopt op een nieuwe doorstart. De reden? De crisis en de onlineconcurrentie. Ik denk niet dat er ooit een bakker zal zijn die de onlineconcurrentie de schuld zal geven van zijn faillissement, maar het blijkt maar weer hoe belangrijk die markt wordt.

Personeel van warenhuis V&D moet 6 procent van het salaris inleveren. Schoenenreus is voor de tweede keer failliet gegaan en hoopt op een nieuwe doorstart. De reden? De crisis en de onlineconcurrentie. Ik denk niet dat er ooit een bakker zal zijn die de onlineconcurrentie de schuld zal geven van zijn faillissement, maar het blijkt maar weer hoe belangrijk die markt wordt.

Het is 5 juni 2010 als rond kwart over zeven onze allereerste klant de winkel in stapt. Hij kijkt onwennig om zich heen en probeert zich te oriënteren. Inmiddels is het eind mei 2015 en dezelfde klant komt weer in de winkel en gaat doelbewust op zijn favoriete product af.

Facebook en Twitter kennen we inmiddels allemaal wel en weten ook wel wat wat we ermee kunnen. De extreme groei van deze sociale accounts is inmiddels voorbij en de populariteit lijkt af te nemen. Maar social media gaat door en wij gaan mee.