Bakkers zijn grootverbruikers van energie. Ze kunnen niet zonder. Het is interessant om te zien hoe ondernemers elk op hun eigen creatieve manier aan de slag gaan met energiebesparing en leveringszekerheid, al kost dat soms 'klauwen met geld'.

'Je hoeft geen koningin te zijn om invloed te hebben. Maar het helpt wel. En dus opende Koningin Máxima op 8 september de Verspillingsvrije Week, tussen de verspillingsvrije hapjes, houdbaarheidsiconen en een schoolklas die leert hoe je met je neus ruikt of melk nog goed is. Geen grap.'

Deze keer had ik iets kunnen schrijven over de vanzelfsprekende beslissing van het ministerie dat er duidelijke grenzen zijn voor het knabbelen aan het Limburgse vlaaienerfgoed. Als wederhelft van een Limburgse kan ik inmiddels uit ervaring vertellen dat je inderdaad geen goede sier maakt wanneer je iemand een vlaaipunt voorschotelt van zes dagen oud.

De Nederlandse politiek overtreft zelfs het wankele Italië als we kijken naar het aantal Tweede Kamerverkiezingen. Eind oktober gaat de Nederlandse kiezer voor de negende keer stemmen voor de Tweede Kamer sinds 2000. De Italiaanse kiezer hoefde in die periode slechts zes keer naar de stembus.

Als ik het woord 'verspilling' laat vallen, dan heb ik het normaal gesproken over croissantjes die 's avonds niet verkocht zijn. Aan stapels brood die de weg naar de klant niet hebben gevonden. Aan koelingen vol lekkernijen. En ja, daar zetten we ons met Vers Voor Vandaag vol voor in. Want zonde van de energie - letterlijk. Maar vandaag wil ik het over een andere soort verspilling hebben.

De industriële bakkerijsector in Nederland schudt op zijn grondvesten. Inkooporganisaties in de supermarktbranche bepalen wie de winkels belevert, met Bakker Goedhart als nieuwe contractant voor Jumbo. Bake Five heeft daarbij het nakijken, tenzij Goedhart via een U-bochtconstructie alsnog Bake Five-bakkerijen inschakelt voor levering aan Jumbo. Borgesius, onder welke holding ook Goedhart valt, levert intussen al langer exclusief aan Albert Heijn.

Binnenkort is Europa, en dus ook Nederland, weer een wet rijker. Nu zullen allerlei liberale en rechtse partijen direct roepen dat dit weer de zoveelste bureaucratische manier is van ondernemers pesten en dat het een schande is dat dit hen overkomt. Echter, die rechtse politici moeten even verder kijken dan hun politieke neus lang is en niet direct in de reflex van populistische verkiezingsretoriek schieten.

'Je leest het goed: de industrie wil de term dagvers gaan oprekken van één dag naar zes dagen. Ja, echt. ZES dagen! Alsof een vlaai die bijna een week oud is, nog net zo vers en lekker is. Alsof wij allemaal massaal gaan zitten wachten op de 'verse' Limburgse vlaai die eigenlijk al bijna afgeschreven is. Serieus, laten we ons niet voor de gek laten houden.'

Joep Gommans van Vers voor Vandaag schreef een column gericht aan consumenten. Het is een ode aan het ambacht, die hij ook graag met bakkers, deze helden in de ochtendmist, wil delen.

Van handenarbeid zijn we in de 18e en 19e eeuw de industriële revolutie ingerold. Handwerk werd vervangen door mechanisatie. En later door automatisering. We bevinden ons nu in een tijdperk van robotisering, cobotisering en kunstmatige intelligentie (AI). Vervangen we daarmee uiteindelijk de mens, maken we onszelf overbodig?